Bajka opowiada o pewnym mieście, w którym ludzie dzielili się ciepłym i puchatym. Dzięki temu żyli szczęśliwie i nie chorowali. Niestety zła wróżka uknuła plan, aby wszystkich mieszkańców ze sobą skłócić i móc sprzedawać im swoje lekarstwa. Z czasem wszyscy zapomnieli o ciepłym i puchatym i zaczęli sobie dawać zimne i kolczaste. Ludzie stali się dla siebie niemili i zaczęli chorować.

„Szczęśliwie, dwoje dzieci bawiąc się ze sobą na strychu znalazło w starej skrzyni puszyste i puchate, które dorośli dawno temu schowali, żeby nikt im nie zabrał. Kiedy je oglądali, rozerwali na dwa kawałki i podzielili między siebie. I puszyste i puchate natychmiast urosło, a dzieci poczuły, że w ich sercach pojawiła się jakaś radosna nuta. Pobiegły do rodziców i podzieliły się z nimi mówiąc: „Tobie puchate i mnie puchate”. I puchate znów urosło.” Niestety od tej pory „ciepłe i puchate krąży między ludźmi na przemian z kolczastym i tylko od ludzi zależy, czym się ze sobą dzielą. A to, czym się podzielą rośnie wypełniając ich serca i myśli…”

Ciepłe i Puchate to nic innego jak życzliwość, miłe słowa, przyjaźń, miłość, dobroć dla drugiego człowieka. Zimne i kolczaste to złość, nienawiść oraz wszelkie negatywne uczucia. W trakcie zajęć dzieci otrzymały pomponiki, które symbolizowało ciepłe i puchate.